Uszkodzony przewód elektryczny iskrzy niebezpiecznie.
Kamienie iskrzyły pod kopytami koni.
Śnieg iskrzy się w słońcu.
Woda iskrzyła się oślepiającym blaskiem.
Oczy iskrzyły się młodzieńczym ogniem.
W pierścieniu iskrzy się brylant.
Słownik języka polskiego . 2013.
iskrzyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, iskrzyćkrzę, iskrzyćkrzy, iskrz || iskrzyćkrzyj {{/stl 8}}{{stl 7}} powodować powstawanie iskier, zwłaszcza elektrycznych : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gniazdko elektryczne, przewód iskrzy. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
iskrzyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} połyskiwać migotliwie; błyszczeć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gwiazdy iskrzą się na niebie. Iskrzący się śnieg. Komuś oczy się iskrzą. Iskrzące się drogie kamienie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
iskrzenie — ↨ iskrzenie się n I rzecz. od iskrzyć (się) … Słownik języka polskiego
roziskrzyć — [wym. roz iskrzyć] dk VIb, roziskrzyćrzę, roziskrzyćrzysz, roziskrzyćiskrz, roziskrzyćrzył, roziskrzyćrzony roziskrzać [wym. roz iskrzać] ndk I, roziskrzyćam, roziskrzyćasz, roziskrzyćają, roziskrzyćaj, roziskrzyćał, roziskrzyćany «sprawić, że… … Słownik języka polskiego
skrzyć — ndk VIb, skrzy, skrzył rzad. to samo, co skrzyć się Niebo skrzyło gwiazdami. Szabla skrząca klejnotami. przen. Powiedzenia skrzące dowcipem. skrzyć się «wydawać błyski, lśnić migotliwym blaskiem; błyszczeć, jaśnieć, iskrzyć się; rzadziej: sypać… … Słownik języka polskiego
