- izomeria
- ż I, DCMs. \izomeriarii, blmchem. «zjawisko polegające na występowaniu związków organicznych o jednakowym składzie chemicznym i tym samym ciężarze cząsteczkowym w postaciach różniących się ułożeniem atomów w cząsteczce, a więc własnościami fizycznymi i chemicznymi»∆ Izomeria jądrowa «zjawisko polegające na tym, że jądra atomów tego samego pierwiastka składające się z tych samych cząstek w tej samej liczbie (protonów i neutronów) różnią się pod względem niektórych właściwości fizycznych (np. rodzajem wysyłanego promieniowania)»‹z gr.›
Słownik języka polskiego . 2013.