izomeria

izomeria
ż I, DCMs. \izomeriarii, blm
chem. «zjawisko polegające na występowaniu związków organicznych o jednakowym składzie chemicznym i tym samym ciężarze cząsteczkowym w postaciach różniących się ułożeniem atomów w cząsteczce, a więc własnościami fizycznymi i chemicznymi»
∆ Izomeria jądrowa «zjawisko polegające na tym, że jądra atomów tego samego pierwiastka składające się z tych samych cząstek w tej samej liczbie (protonów i neutronów) różnią się pod względem niektórych właściwości fizycznych (np. rodzajem wysyłanego promieniowania)»
‹z gr.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • izomeríe — s. f., art. izomería, g. d. izomeríi, art. izomeríei …   Romanian orthography

  • izomerie — IZOMERÍE s.f. Proprietate a unor substanţe cu aceeaşi compoziţie chimică de a avea însuşiri diferite, datorită modului diferit de aşezare a atomilor în moleculă. – Din fr. isomérie. Trimis de valeriu, 21.07.2003. Sursa: DEX 98  izomeríe s. f.,… …   Dicționar Român

  • izomeryczny — chem. «wynikający z izomerii, związany z izomerią lub izomerami, będący izomerem» ∆ Jądra izomeryczne «jądra atomowe mające tę samą liczbę masową i tę samą liczbę atomową, a różne okresy połowicznego rozpadu; izomery» …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”