- jaskrawo
- \jaskrawowiejprzysłów. od jaskrawya) w zn. 1:
Ubrać, umalować się jaskrawo.
Jaskrawo oświetlony.
b) w zn. 2:Ujawnić, uwydatnić coś jaskrawo.
Coś zarysowuje się jaskrawiej.
Słownik języka polskiego . 2013.
jaskrawo
Look at other dictionaries:
jaskrawo — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., jaskrawowiej, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. jaskrawy w zn. 1.: Ubierać się zbyt jaskrawo.; w zn. 2.: Lampa świeci jaskrawo; w zn. 3.: Przedstawiłeś całą sprawę zbyt jaskrawo. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
jaskrawo- — {{/stl 13}}{{stl 7}} pierwszy człon przymiotników złożonych wskazujący na duże, często rażące nasycenie danej barwy, np.: {{/stl 7}}{{stl 8}}jaskrawopomarańczowy {{/stl 8}}{{stl 7}}, {{/stl 7}}{{stl 8}}jaskrawożółty {{/stl 8}}{{stl 7}}, {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
jaskrawo- — «pierwszy człon przymiotników złożonych, wskazujący na dużą intensywność określonej barwy, np. jaskrawoczerwony, jaskrawozielony, jaskrawożółty» … Słownik języka polskiego
jaskrawić się — ndk VIa, jaskrawić sięwi się, jaskrawić sięwił się «odbijać się jaskrawo od tła, wyglądać barwnie, jaskrawo» Niebo jaskrawi się czerwienią. Łąki jaskrawiły się w słońcu … Słownik języka polskiego
jarzyć się — ndk VIb, jarzyć sięrzy się, jarzyć sięrzył się 1. «żarząc się świecić słabym blaskiem» Papieros jarzył się w ciemności. Jarzące się węgle w popielniku. 2. «błyszczeć się, lśnić w jasnym oświetleniu lub jako jasne, oświetlone punkty, miejsca» Staw … Słownik języka polskiego
kostera — ż IV, CMs. kosteraerze; lm D. kosteraer zool. «Ostracion, drapieżna ryba z rzędu zrosłoszczękich, jaskrawo ubarwiona, mająca ciało okryte pancerzem kostnym i szczęki zrośnięte w mocny dziób; żyje wśród raf koralowych i w strefie kipieli mórz… … Słownik języka polskiego
krasnopiórka — ż III, CMs. krasnopiórkarce; lm D. krasnopiórkarek zool. «Scardinius erythrophthalmus, ryba z rodziny karpiowatych; ma ciało pokryte dużą, jaskrawo ubarwioną łuską, występuje w wodach słodkich środkowej i południowej Europy (prócz Półwyspu… … Słownik języka polskiego
krzycząco — «w sposób rzucający się w oczy; jaskrawo, wyzywająco» Umalowana była krzycząco … Słownik języka polskiego
mandryl — m I, DB. a; lm M. e, D. i ( ów) zool. «Mandrillus sphinx, małpa z nadrodziny małp wąskonosych o mocnej budowie i wydłużonym pysku, jaskrawo ubarwionym; żywi się owocami i drobnymi zwierzętami, żyje w zachodniej Afryce równikowej» … Słownik języka polskiego
morski — morskiscy przym. od morze Brzeg, pejzaż morski. Kąpiele morskie. Fale morskie. Flora, fauna morska. Plankton morski. Ptactwo morskie. Piasek morski … Słownik języka polskiego
