- jaśniepan
- m IV, DB. -a, CMs. -u, W. \jaśniepannie; lm M. -owie, DB. -ów«ironicznie o arystokracie, człowieku pochodzącym z lepszych sfer lub wyniosłym, zarozumiałym»
Źle się czułem wśród jaśniepanów.
Słownik języka polskiego . 2013.
Źle się czułem wśród jaśniepanów.
Słownik języka polskiego . 2013.
jaśniepan — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. jaśniepannie; lm M. owie {{/stl 8}}{{stl 7}} z niechęcią, ironią o człowieku z wyższych sfer, arystokracie, także o człowieku wynoszącym się ponad innych, zarozumiałym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ktoś udaje jaśniepana … Langenscheidt Polski wyjaśnień