- jędrność
- ż V, DCMs. \jędrnośćści, blmrzecz. od jędrny
Jędrność mięśni.
Słownik języka polskiego . 2013.
Jędrność mięśni.
Słownik języka polskiego . 2013.
jędrność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. jędrnośćści, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. jędrny w zn. 1.: Jędrność pośladków, piersi. Jędrność owocu; w zn. 2.: Jędrność języka. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
więdnąć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IVb, więdnąćnę, więdnąćnie, więdnąćnij, wiądłem, wiądł || więdnąćnął, więdła, więdli {{/stl 8}}– zwiędnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o roślinach lub… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
parcieć — ndk III, parciećeje, parciećciał «o owocach, warzywach: tracić soczystość, jędrność» Rzodkiewki parcieją od suszy … Słownik języka polskiego
sparcieć — dk III, sparciećeje, sparciećciał, sparciećciały «o warzywach: stracić jędrność, soczystość; nadpsuć się» Sparciała marchew. Rzodkiewki sparciały … Słownik języka polskiego
uwiędnąć — dk Vc, uwiędnąćnie, uwiądł (uwiędnąćnął), uwiędnąćdła, uwiędnąćdły, uwiądłszy a. uwiędnąćnąwszy książk. «o roślinach lub ich częściach: stracić świeżość, jędrność; zwiędnąć» Kwiaty uwiędły. Trzeba z żywymi naprzód iść, po życie sięgać nowe, a nie … Słownik języka polskiego
więdnąć — ndk Vc, więdnąćnę, więdnąćniesz, więdnąćnij, wiądł (więdnąćnął), więdnąćdła, więdnąćdli «o roślinach lub ich częściach: wiotczeć, tracić świeżość, jędrność wskutek utraty wody w komórkach» Nie podlane rośliny więdły. Rośliny więdły od upału, z… … Słownik języka polskiego
wiotczeć — ndk III, wiotczećeje, wiotczećczał «stawać się wiotkim, tracić jędrność, sprężystość» Mięśnie wiotczeją. Skóra wiotczeje … Słownik języka polskiego
zwiędnąć — dk Vc, zwiędnąćnie, zwiądł (zwiędnąćnął), zwiędnąćdła, zwiędnąćdły 1. «o roślinach i ich częściach: stracić świeżość, jędrność wskutek braku wody» Liście, kwiaty zwiędły. Zwiędły bukiet. Zwiędła trawa. 2. «stracić świeżość cery, dostać… … Słownik języka polskiego
zwiotczeć — dk III, zwiotczećeje, zwiotczećczał, zwiotczećczały «stać się wiotkim, stracić prężność, jędrność, sprężystość» Łodygi kwiatów zwiotczały od upału. Zwiotczała skóra … Słownik języka polskiego
parcieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk IIIa, parciećeje, parciećciał {{/stl 8}}– sparcieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} o owocach, warzywach: stawać się mniej jędrnym, soczystym, tracić jędrność, soczystość : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień