języczek

języczek
m III, D. \języczekczka, N. \języczekczkiem; lm M. \języczekczki
1. zdr. od język w zn. 1

Kot lizał się ostrym języczkiem.

2. «u człowieka i niektórych ssaków: stożkowate uwypuklenie podniebienia miękkiego skierowane ku jamie gardłowej»
3. «część narządu gębowego owadów, służąca do zlizywania pożywienia»
4. bot. «u traw i zbóż: błoniasty wyrostek w pachwinie blaszki liściowej; u widłaków: łuskowaty wyrostek na powierzchni liścia, chłonący wodę»
5. muz. «blaszka w niektórych instrumentach perkusyjnych pobudzana do drgań przez prąd powietrza, wydająca dźwięk określonej wysokości; stroik»
6. techn. «sprężyna lub blaszka spustowa w różnych narzędziach i przyrządach»
∆ Języczek u wagi «ruchoma metalowa strzałka wskazująca przechylenie wagi»
przen. «głos przeważający, rozstrzygający w jakiejś sprawie»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • języczek — u wagi «czynnik przeważający, rozstrzygający w jakiejś sprawie»: Grupa parlamentarna SFIO stała się języczkiem u wagi w nowym układzie sił politycznych, gdyż w pierwszej legislaturze bez jej poparcia ugrupowania prawicowe nie były w stanie… …   Słownik frazeologiczny

  • języczek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. języczekczka {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}zdr. od rz. język w zn. 1.: Piesek polizał ją radośnie różowym języczkiem. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • języczek u wagi — {{/stl 13}}{{stl 7}} decydujący głos, czynnik, który rozstrzyga w jakiejś sprawie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Być, stać się języczkiem u wagi. Odegrać rolę języczka u wagi. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • waga — 1. pot. Ileś kilogramów żywej wagi «o ciężarze człowieka»: Znacie Rajmunda i wiecie, jak wygląda: siedemdziesiąt kilogramów żywej wagi. K. Siesicka, Fotoplastykon. 2. Przywiązywać, przykładać wagę do czegoś «uważać coś za rzecz ważną, nadawać… …   Słownik frazeologiczny

  • spust — m IV, D. u, Ms. spuście; lm M. y 1. «metalowy języczek przytrzymujący jakiś mechanizm i zwalniający go po naciśnięciu; zwykle: metalowy języczek uruchamiający mechanizm broni palnej w celu oddania strzału lub serii strzałów» Pociągnąć za spust… …   Słownik języka polskiego

  • cięty — dowcip zob. dowcip. Cięty jak osa zob. osa 2. Mieć cięty język, języczek zob. język 7 …   Słownik frazeologiczny

  • język — 1. pot. Biec, biegać, pędzić, gonić, latać, lecieć z wywieszonym językiem, posp. jęzorem, ozorem «iść, biec, biegać bardzo szybko (mimo zmęczenia), śpiesząc się, chcąc gdzieś zdążyć lub coś załatwić»: Tadzio lata z wywieszonym językiem i skupuje …   Słownik frazeologiczny

  • ostry — Mieć ostry język, języczek zob. język 7. Ostre pióro zob. pióro 5. Ostry dowcip zob. dowcip …   Słownik frazeologiczny

  • złośliwy — Złośliwe języki «o osobach obmawiających, szkalujących kogoś»: Złośliwe języki na dworze – przypomina młodsza siostra – szeptały o Fedrze, Tezeuszu i Hipolicie... E. Cechnicka, Znak. Mieć złośliwy język, języczek zob. język 7 …   Słownik frazeologiczny

  • cyngiel — m I, D. cyngielgla; lm M. cyngielgle, D. cyngielgli (cyngielglów) 1. zool. «Aspro zingel, ryba cierniopłetwa z rzędu okoniokształtnych, o ciele wydłużonym, wrzecionowatym, spotykana w rzekach zlewiska czarnomorskiego» 2. przestarz. «języczek… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”