- kacyk
- m III, DB. -a, N. \kacykkiem; lm M. -i a. -owie, DB. -ów«pierwotnie - naczelnik wsi lub rodu u Indian z wyspy Haiti, potem - wódz szczepowy w Ameryce Środk. i Płd., także wódz plemienia w Afryce i Australii»przen. «urzędnik, zwłaszcza prowincjonalny, nie liczący się z obowiązującymi przepisami, sprawujący władzę w sposób samowolny, arbitralny, często wykorzystujący swoje stanowisko dla celów osobistych»‹hiszp. z indiań.›
Słownik języka polskiego . 2013.