- kapotka
- ż III, CMs. \kapotkatce; lm D. \kapotkatek1. zdr. od I kapota
Wytarta, zniszczona kapotka.
2. przestarz. «rodzaj kapelusza damskiego z szerokim rondem, wiązanego pod brodę; budka»
Słownik języka polskiego . 2013.
Wytarta, zniszczona kapotka.
Słownik języka polskiego . 2013.
kapotka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. kapotkatce; lm D. kapotkatek, {{/stl 8}}{{stl 7}}zdr. od rz. kapota: Drżał z zimna, bo miał na sobie tylko lichą kapotkę. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień