kapotka

kapotka
ż III, CMs. \kapotkatce; lm D. \kapotkatek
1. zdr. od I kapota

Wytarta, zniszczona kapotka.

2. przestarz. «rodzaj kapelusza damskiego z szerokim rondem, wiązanego pod brodę; budka»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • kapotka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. kapotkatce; lm D. kapotkatek, {{/stl 8}}{{stl 7}}zdr. od rz. kapota: Drżał z zimna, bo miał na sobie tylko lichą kapotkę. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”