- argumentowanie
- n Irzecz. od argumentować
Umiejętność argumentowania.
Słownik języka polskiego . 2013.
Umiejętność argumentowania.
Słownik języka polskiego . 2013.
argumentacja — ż I, DCMs. argumentacjacji; lm D. argumentacjacji (argumentacjacyj) 1. «uzasadnianie, przekonywanie za pomocą argumentów; dowodzenie, motywowanie, argumentowanie» Przeprowadzić argumentację. Rzeczowość argumentacji. Czyjaś argumentacja trafia do… … Słownik języka polskiego
scholastyczny — scholastycznyni «odnoszący się do scholastyki, właściwy scholastyce; dogmatyczny, odwołujący się do autorytetów; oderwany od życia» Scholastyczna metoda filozoficzna. Scholastyczne argumentowanie, dociekanie. ∆ Filozofia scholastyczna →… … Słownik języka polskiego
argumentacja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. argumentacjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przytaczanie argumentów na poparcie lub obalenie jakiejś tezy; argumentowanie, uzasadnianie, motywowanie : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kazuistyka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. kazuistykayce, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} skrupulatne rozstrząsanie szczegółowych zagadnień przez mniej lub więcej dowolne podciąganie ich pod odpowiednio dobrane zasady ogólne; wykrętne argumentowanie <łac.> … Langenscheidt Polski wyjaśnień