- karleć
- ndk III, \karlećeję, \karlećejesz, \karlećej, \karlećlał, \karlećeli«maleć, tracić zdolności wzrostu; karłowacieć»
Słownik języka polskiego . 2013.
karleć
Look at other dictionaries:
karleć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIa, karlećeję, karlećeje, karlećlał, karlećleli {{/stl 8}}– skarleć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stawać się karłowatym; zmniejszać się, maleć, marnieć … Langenscheidt Polski wyjaśnień
karlenie — n I rzecz. od karleć … Słownik języka polskiego
karłowacieć — ndk III, karłowaciećeje, karłowaciećciał, karłowaciećcieli «stawać się karłowatym; karleć, maleć, drobnieć, marnieć» Zwierzęta, rośliny karłowacieją … Słownik języka polskiego
skarleć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}karleć {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
