- karnalit
- m IV, D. -u, Ms. \karnaliticie, blmminer. «uwodniony chlorek magnezowy i potasowy, minerał bezbarwny, biały, żółty lub czerwony, stosowany głównie jako nawóz potasowy»‹niem.›
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
karnalit — karnàlīt m <G karnalíta> DEFINICIJA min. kalijev magnezijev klorid KCl·MgCl2·6H2O, sirovina za dobivanje kalijevih soli, umjetnog gnojiva ETIMOLOGIJA prema njemačkom inženjeru R. von Carnallu (1804 1874) + it … Hrvatski jezični portal
karnalít — a m (ȋ) min. rudnina kalijev in magnezijev klorid z vodo … Slovar slovenskega knjižnega jezika
karnalitowy — przym. od karnalit Złoża karnalitowe … Słownik języka polskiego