- kąt
- m IV, D. -a, Ms. kącie; lm M. -y1. «część płaszczyzny ograniczona przez dwie półproste wychodzące z jednego punktu»∆ Kąt prosty «kąt, którego ramiona są prostopadłe do siebie, mający 90°»∆ fiz. Kąt graniczny «kąt padania, przy którym kąt załamania wynosi 90°; występuje przy przechodzeniu światła z ośrodka optycznie gęstszego (np. szkło) do ośrodka optycznie rzadszego (np. powietrze)»∆ Kąt odbicia «kąt między promieniem odbitym od granicy dwóch ośrodków i prostą prostopadłą do powierzchni rozdzielającej te ośrodki»∆ Kąt padania «kąt między promieniem (np. świetlnym) padającym na granicę dwóch ośrodków i prostą prostopadłą do powierzchni rozdzielającej te ośrodki»◊ Pod kątem czego «ze szczególnym uwzględnieniem czego, ze względu na co»◊ Kąt widzenia «stanowisko, z którego ocenia się coś; sposób patrzenia»◊ Obserwować coś, patrzeć kątem oka «obserwować coś, patrzeć na coś niepostrzeżenie, ukradkiem, nie zwracając głowy w tym kierunku»2. «przestrzeń między dwiema stykającymi się ścianami»
Kąty pokoju.
Postawić dziecko do kąta.
Stać w kącie.
◊ Cztery kąty a piec piąty «pustka, bieda, nędza»◊ Biegać, chodzić, łazić, tłuc się, wałęsać się z kąta w kąt «chodzić bez celu w jakimś pomieszczeniu, zwykle na skutek zdenerwowania, niepokoju lub rozleniwienia; nie móc sobie znaleźć miejsca; próżnować, nic nie robić»◊ Cisnąć, rzucić w kąt «odrzucić, zaniechać czego, zaniedbać coś»◊ Pójść, usunąć w kąt «ustąpić, zejść na dalszy plan»◊ Usunąć się, wleźć, zaszyć się w kąt; siedzieć w kącie «odsunąć się, usunąć się w cień, pozostać na uboczu, ukryć się, schować się»◊ Przepatrywać, przetrząsnąć, wypatrywać kąty «szperać, myszkować, szpiegować»◊ Zajrzeć w każdy kąt «w gospodarstwie dopatrzyć wszystkiego»◊ Gadać, szeptać po kątach «mówić coś w tajemnicy, po cichu; plotkować, obmawiać»◊ Płakać po kątach «płakać tak, żeby nikt nie widział»◊ pot. Rozstawiać kogoś a. komuś rodzinę po kątach «wymyślać, besztać, ubliżać komuś»□ Siedź w kącie - znajdą cię.3. pot. «miejsce, w którym się mieszka, w którym można się zatrzymać na nocleg; mieszkanie, dach nad głową, schronienie»Mieć swój kąt, nie mieć swego, własnego kąta.
Znaleźć jakiś kąt do zamieszkania.
◊ Wycierać kąty, wycierać cudze, obce kąty «tułać się po cudzych domach, mieszkaniach»◊ Mieszkać, zamieszkiwać gdzie kątem «nie mieć własnego pokoju, odnajmować część izby, mieć przytulisko w czyimś mieszkaniu»◊ Odwiedzać stare kąty «odwiedzać miejsca dobrze znane»4. pot. «miejscowość mało znana, rzadko odwiedzana; zakątek, ustronie»∆ Zapadły kąt «miejscowość odległa, pozbawiona kontaktu z ośrodkami życia społecznego; dziura»
Słownik języka polskiego . 2013.
