- kichać
- ndk I, \kichaćam, \kichaćasz, \kichaćają, \kichaćał - kichnąć dk Va, \kichaćnę, \kichaćniesz, \kichaćnął, \kichaćnęła, \kichaćnęli, \kichaćnąwszy«reagować na podrażnienie błony śluzowej w nosie gwałtownymi, głośnymi wydechami przez nos»
Kichać głośno, raz za razem.
Kichać z kataru, z przeziębienia.
Kichać po zażyciu tabaki.
◊ posp. Kichać na co «lekceważyć sobie coś»□ Gdy kto na jednym końcu miasta kichnie, na drugim mówią mu na zdrowie.
Słownik języka polskiego . 2013.