- kić
- m I, D. kicia; lm M. kicie, D. kiciówgw. miejska «więzienie»
Pójść do kicia.
Siedzieć w kiciu.
Słownik języka polskiego . 2013.
kić
Look at other dictionaries:
kicəmə — «Kicəmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kic — {{/stl 13}}{{stl 8}}wykrz. {{/stl 8}}{{stl 7}} wyraz nazywający czynność skoku z odbijaniem się ze zgiętych tylnych nóg, będącą charakterystycznym sposobem poruszania się niektórych zwierząt, głównie królika, zająca : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zając –… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
KIc — KIc. См. Критический коэффициент интенсивности напряжений при плоском напряженном состоянии. (Источник: «Металлы и сплавы. Справочник.» Под редакцией Ю.П. Солнцева; НПО Профессионал , НПО Мир и семья ; Санкт Петербург, 2003 г.) … Словарь металлургических терминов
kič — kȉč m sg. tantum DEFINICIJA djelo bez umjetničke vrijednosti, u izradi podilazi onome što se smatra popularnim, često i lošem ukusu i samo ga proizvodi; nazoviumjetnost, šund ETIMOLOGIJA njem. Kitsch ← engl. sketch: skica … Hrvatski jezični portal
KIC — DEFINICIJA krat. Kulturno informativni centar … Hrvatski jezični portal
kić — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. kicia; lm D. kiciów, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} więzienie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Siedzieć w kiciu. Iść do kicia. Wyjść z kicia. Przesiedział w kiciu dwa lata. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kic — kìc interj. 1. bidz (jojimui reikšti): Kic, kic turgelin baronkėlių pirktų VD277. Kìc, kìc pyragėlio pirktų Ds. 2. kac (katę šaukiant): Kic, kic eikš pas mane! rš … Dictionary of the Lithuanian Language
kıç — is., tkz. 1) Kuyruk sokumu bölgesi, kaba et, popo, makat 2) den. Deniz teknelerinde art taraf Pantolonunu, ceketini fırlatır, kıç altındaki âdeta kamaramsı yere sokulur, düşünürdü. S. F. Abasıyanık 3) sf. Arka bölümde olan 4) hlk. Bacak, ayak… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kic — «wyraz używany na oznaczenie skoku małych zwierząt» Kic, skoczył królik! Kic, kic skacze królik, zając, żabka … Słownik języka polskiego
kic — au·tar·kic; apha·kic; … English syllables
kíč — a m (ȋ) nav. slabš. okrasni predmet brez umetniške vrednosti: doma ima polno kiča // delo brez umetniške vrednosti: filmski, literarni kič / to je navaden propagandni kič … Slovar slovenskega knjižnega jezika
