kierunkowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} odnoszący się do kierunku, wskazujący kierunek : {{/stl 7}}{{stl 10}}Boja kierunkowa. Ster kierunkowy. ZOB. numer kierunkowy {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
numer kierunkowy — {{/stl 13}}{{stl 7}} numer telefoniczny, za pomocą którego można się połączyć z siecią telefoniczną w innej miejscowości lub w innym kraju : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wybrać, podać numer kierunkowy. Przybywa numerów kierunkowych. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ПУТЬ СОРТИРОВОЧНЫЙ — станционный путь, предназначенный для сортировки и накопления вагонов по направлениям следования, формирования составов, а иногда и для отправления поездов (Болгарский язык; Български) разпределителен коловоз (Чешский язык; Čeština) kolej třídicí … Строительный словарь
УГОЛ ДИРЕКЦИОННЫЙ — угол на плоскости, отсчитываемый по ходу часовой стрелки между северным направлением вертикальной линии координатной сетки топографической карты и направлением на заданную точку (Болгарский язык; Български) посочен ъгъл (Чешский язык; Čeština)… … Строительный словарь
chemotropizm — m IV, D. u, Ms. chemotropizmzmie, blm biol. «ruch kierunkowy organizmów roślinnych i zwierzęcych polegający na wygięciu się albo zwracaniu w stronę bodźca chemicznego (chemotropizm dodatni) lub w stronę przeciwną (chemotropizm ujemny)»… … Słownik języka polskiego
chromotaksja — ż I, DCMs. chromotaksjasji, blm biol. «ruch kierunkowy organizmu żywego wywołany działaniem bodźca barwnego (np. u owadów)» ‹gr. + taksja› … Słownik języka polskiego
godzina — ż IV, CMs. godzinanie; lm D. godzinain 1. «dwudziesta czwarta część doby, jednostka czasu składająca się z sześćdziesięciu minut (skrót: h)» Coś trwa godzinę, pół godziny, parę godzin. Godziny lecą, płyną, przemijają, wloką się. ∆ Godziny biurowe … Słownik języka polskiego
kierunkowo — rzad. przysłów. od kierunkowy … Słownik języka polskiego
kierunkowość — ż V, DCMs. kierunkowośćści, blm rzecz. od kierunkowy ∆ techn. Kierunkowość struktury powierzchni «kierunek śladów obróbki na obrobionej powierzchni przedmiotu» … Słownik języka polskiego
mikrofon — m IV, D. u, Ms. mikrofonnie; lm M. y «przetwornik elektroakustyczny, urządzenie przetwarzające fale akustyczne na sygnały elektryczne w celu przesyłania informacji dźwiękowych za pośrednictwem przewodów elektrycznych, fal radiowych itp.» Mikrofon … Słownik języka polskiego
