kiwać

kiwać
ndk I, \kiwaćam, \kiwaćasz, \kiwaćają, \kiwaćaj, \kiwaćał, \kiwaćany - kiwnąć dk Va, \kiwaćnę, \kiwaćniesz, \kiwaćnij, \kiwaćnął, \kiwaćnęła, \kiwaćnęli, \kiwaćnięty, \kiwaćnąwszy
1. «poruszać czymś na przemian w dwóch przeciwnych kierunkach; kołysać, machać»

Kiwać nogami.

Kiwnąć komuś głową, ręką (na powitanie, na pożegnanie).

◊ Kiwać na kogoś (głową, ręką, palcem) «przywoływać kogoś, dawać znak komuś ruchem głowy, ręki, palca»
◊ Kiwać głową nad kimś, nad czymś «litować się nad kimś, ubolewać nad czymś»
◊ Nie kiwnąć palcem «nic nie zrobić w jakiejś sprawie»
2. pot. «oszukiwać, zwodzić»
kiwać się - kiwnąć się
1. strona zwrotna czas. kiwać-kiwnąć (tylko w zn. 1)

Kiwać się nad książką.

◊ Głowa się komuś kiwa «ktoś zaczyna drzemać, zasypiać»
2. «być wprawionym w ruch wahadłowy; przechylać się, pochylać się, huśtać się, bujać się»

Stół miał złamaną nogę i kiwał się.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • kiwać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, kiwaćam, kiwaća, kiwaćają {{/stl 8}}– kiwnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, kiwaćnę, kiwaćnie, kiwaćnij, kiwaćnął, kiwaćnęli {{/stl 8}}{{stl 7}} rytmicznie poruszać czymś raz w jedną, raz w drugą stronę; kołysać …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • kiwać — głową nad kimś, nad czymś zob. głowa 24. Nie kiwnąć palcem w bucie zob. palec 6. Palcem nie kiwnąć zob. palec 11. Wystarczy palcem kiwnąć, dość palcem kiwnąć (na kogoś) zob. palec 17 …   Słownik frazeologiczny

  • kiwać się — I – kiwnąć się {{/stl 13}}{{stl 33}} przechylać się raz w jedną, raz w drugą stronę; o przedmiotach: stojąc nierówno, chwiać się na boki, być wprawionym w ruch wahadłowy; kołysać się, bujać się, huśtać się :{{/stl 33}}{{stl 10}}Kiwał się nad… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • kiwać palcem w bucie — {{/stl 13}}{{stl 7}} nic nie robić, być bezużytecznym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wszyscy pracowali, a on sobie kiwał palcem w bucie. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • kiwać [pokiwać] głową — {{/stl 13}}{{stl 8}}{nad kimś, nad czymś} {{/stl 8}}{{stl 7}} wyrażać ubolewanie, politowanie, litość nad kimś, nad czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pokiwał głową nad rozbitą wazą. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • kiwać — Oszukiwać Eng. To cheat; to swindle; to deceive; to scheme …   Słownik Polskiego slangu

  • kiwać się — pot. żart. Głowa, posp. łeb się komuś kiwa «ktoś jest śpiący, senny, zaczyna zasypiać» …   Słownik frazeologiczny

  • kiwnąć — → kiwać …   Słownik języka polskiego

  • kiwnąć — Kiwać głową nad kimś, nad czymś zob. głowa 24. Nie kiwnąć palcem w bucie zob. palec 6. Palcem nie kiwnąć zob. palec 11. Wystarczy palcem kiwnąć, dość palcem kiwnąć (na kogoś) zob. palec 17 …   Słownik frazeologiczny

  • кивать — киваю, укр. кивати, блр. кiваць, ст. слав. покывати κινεῖν την κεφαλήν, болг. кивам, словен. kivati, чеш. kyvati делать знак, кивать , слвц. kyvаt᾽, польск. kiwac кивнуть, махнуть , в. луж. kiwac, н. луж. kivas. Первонач. итер. от ст. слав.… …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

Share the article and excerpts

Direct link
https://polish.en-academic.com/23411/kiwa%C4%87 Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”