klaskanie
Look at other dictionaries:
kląskanie — n I rzecz. od kląskać … Słownik języka polskiego
Klatschen — Klatschen, verb. reg. welches in doppelter Gestalt üblich ist. 1. Als ein Neutrum, mit dem Hülfsworte haben. 1) Denjenigen Schall von sich geben, welcher durch das Wort klatsch ausgedruckt wird. Es regnet, daß es klatscht. An die Wand schlagen,… … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
melodyjny — 1. «przyjemnie brzmiący, mający przyjemną melodię, harmonijny, śpiewny, dźwięczny» Melodyjny głos, śpiew. Melodyjne kląskanie słowika. 2. «odnoszący się do melodii jako podstawowego elementu muzyki; melodyczny» Bogactwo inwencji melodyjnej … Słownik języka polskiego
oklask — m III, D. u, N. oklaskkiem; lm M. i dziś tylko w lm «klaskanie w dłonie jako wyraz uznania, zgody, pochwały, podziwu; odgłos powstający przy takim klaskaniu; brawa» Burzliwe, gorące, gromkie, huczne, owacyjne, nie milknące, rzęsiste oklaski.… … Słownik języka polskiego
słowik — m III, DB. a, N. słowikkiem; lm M. i «Luscinia, ptak z rodziny drozdów, wędrowny, zimujący w Afryce, odznaczający się pięknym głosem o dużej skali tonów; występuje w kilku gatunkach, z których dwa: słowik szary i słowik rdzawy są najlepszymi… … Słownik języka polskiego
oklaski — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, D. oklaskików {{/stl 8}}{{stl 7}} klaskanie w dłonie wyrażające aprobatę, uznanie, podziw, pochwałę, zachwyt; także odgłos takiego klaskania; brawa : {{/stl 7}}{{stl 10}}Burzliwe, owacyjne, powściągliwe,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
