- kleparka
- ż III, CMs. \kleparkarce; lm D. \kleparkarekwłók. «maszyna do zgrubnego oczyszczania surowca włókienniczego o dużym zanieczyszczeniu, np. odpadków z przędzalni; klepak»
Słownik języka polskiego . 2013.
kleparka
Look at other dictionaries:
klepak — m III, D. a, N. klepakkiem; lm M. i 1. «młot do klepania blachy» przen. B.=D.; lm B.=D. «o człowieku gadatliwym» 2. → kleparka … Słownik języka polskiego
