klepanie

klepanie
↨ klepanie się
n I
rzecz. od klepać (się).

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • rozklepać — dk IX, rozklepaćpię, rozklepaćpiesz, rozklepaćklep, rozklepaćał, rozklepaćany rozklepywać ndk VIIIa, rozklepaćpuję, rozklepaćpujesz, rozklepaćpuj, rozklepaćywał, rozklepaćywany «rozpłaszczyć metal, przedmiot metalowy przez bicie młotem, kucie,… …   Słownik języka polskiego

  • sklepać — dk IX, sklepaćpię, sklepaćpiesz, sklep, sklepaćał, sklepaćany sklepywać ndk VIIIa, sklepaćpuję, sklepaćpujesz, sklepaćpuj, sklepaćywał, sklepaćywany «spłaszczyć, uczynić cienkim przez klepanie (zwykle przedmioty metalowe, blachy)» Sklepać lemiesz …   Słownik języka polskiego

  • uklepywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, uklepywaćpuję, uklepywaćpuje, uklepywaćany {{/stl 8}}– uklepać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa, uklepywaćpię, uklepywaćpie, uklepywaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} wygładzać, wyrównywać powierzchnię czegoś przez klepanie,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”