klinować

klinować
ndk IV, \klinowaćnuję, \klinowaćnujesz, \klinowaćnuj, \klinowaćował
1. «wbijać klin, unieruchamiać za pomocą klina, zamocowywać klinem»
2. górn. «wbijać klocki do wrębu w odstępach, za posuwającym się wrębnikiem, żeby zapobiec jego zaciśnięciu się»
3. techn. «dzielić klinami i młotami bryły kamieni na części o żądanych wymiarach według płaszczyzn o najmniejszej spoistości»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • klinować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, klinowaćnuję, klinowaćnuje, klinowaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} umocowywać za pomocą klina, wbijać klin : {{/stl 7}}{{stl 10}}Cieśla klinuje podłogę. Klinować stemple. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • klinowanie — n I rzecz. od klinować Klinowanie kamieni …   Słownik języka polskiego

  • klynavoti — ×klynavoti, oja, ojo (l. klinować) tr. 1. pleišyti: Klynavoja ratų stipinus Ds. 2. prk. kramtyti: Kitas [vaikas] tai klynavoja, kas papuolė, o jis ne Vlk. klynavoti; paklynavoti; suklynavoti; užklynavoti …   Dictionary of the Lithuanian Language

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”