- klocek
- m III, D. \klocekcka, N. \klocekckiem; lm M. \klocekcki1. «mały kloc; pniak, polano»
Rąbać klocki.
2. zwykle w lm «zabawka dziecięca w formie drewnianych lub plastikowych, zwykle kolorowych, wielościanów»Budować, stawiać, układać coś z klocków.
3. «w introligatorstwie: kilka książek razem oprawionych»4. «jeden z kilku wałeczków, na które nawinięte są nici do robienia koronek (bez użycia igły, szydełka, drutów) metodą przeplatania nitek»5. szt. «deska, płyta drewniana z wyrytym na niej rysunkiem powleczonym farbą, przeznaczonym do odbijania go na papierze, tkaninach itp.»Klocek drzeworytniczy.
6. techn. «element hamulca ciernego, który podczas hamowania naciska na tarczę hamulca lub koło pojazdu (np. wagonu kolejowego)»
Słownik języka polskiego . 2013.