- kłamać
- ndk IX, \kłamaćmię, \kłamaćmiesz, kłam, \kłamaćał, \kłamaćany1. «mówić nieprawdę, wprowadzać kogoś świadomie w błąd»
Kłamać bezczelnie, podle, bez zająknienia.
◊ Kłamać jak najęty, jak z nut «kłamać bez wahania, bez zająknienia»◊ Kłamać na potęgę, ile wlezie, aż się za kimś kurzy «kłamać ciągle, bez przestanku, mówić same kłamstwa»◊ Kłamać w żywe oczy, bez zmrużenia powiek «kłamać bezczelnie, cynicznie, bez żadnego skrępowania»2. przestarz. «udawać coś»Kłamane uczucia.
3. daw. «przeczyć, nie być w zgodzie z czymś»Język kłamie głosowi, a głos myślom kłamie. (Mickiewicz)
Słownik języka polskiego . 2013.