- kłótnik
- m III, DB. -a, N. \kłótnikkiem; lm M. \kłótnikicy, DB. -ów«człowiek lubiący się kłócić, kłócący się ciągle»
Słownik języka polskiego . 2013.
kłótnik
Look at other dictionaries:
kłótnik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. kłótnikicy {{/stl 8}}{{stl 7}} ktoś, kto często się kłóci, lubiący się kłócić {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zadziora — ż IV, CMs. zadzioraorze; lm D. zadzioraor 1. ż a. m odm. jak ż IV, CMs. zadzioraorze; lm MB. zadzioraory, D. zadzioraor (także DB. zadzioraorów tylko o mężczyznach) «osoba zadziorna, zaczepna; awanturnik, kłótnik» Lepiej nie zaczynaj z tym… … Słownik języka polskiego
