- knajak
- m III, DB. -a, N. \knajakkiem; lm M. te -i, ci \knajakacy, DB. -ówgw. miejska «włóczęga, ulicznik, spryciarz, cwaniak»
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
knajacki — knajackiccy przym. od knajak Zwrot, język knajacki. Gwara knajacka. Knajacki spryt … Słownik języka polskiego