knajak

knajak
m III, DB. -a, N. \knajakkiem; lm M. te -i, ci \knajakacy, DB. -ów
gw. miejska «włóczęga, ulicznik, spryciarz, cwaniak»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • knajacki — knajackiccy przym. od knajak Zwrot, język knajacki. Gwara knajacka. Knajacki spryt …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”