- knajpa
- ż IV, CMs. \knajpapie; lm D. knajppot. «restauracja zwłaszcza podrzędna; bar»
Jadać, przesiadywać w knajpie.
Włóczyć się po knajpach.
‹niem.›
Słownik języka polskiego . 2013.
Jadać, przesiadywać w knajpie.
Włóczyć się po knajpach.
Słownik języka polskiego . 2013.
knajpa — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. knajpapie {{/stl 8}}{{stl 7}} niewielka restauracja, często podrzędna, bar, miejsce, gdzie można zjeść, napić się i porozmawiać ze znajomymi przy alkoholu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Na przedmieściu była podejrzana… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
knajpa — Bar lub restauracja, zwłaszcza podrzędna Eng. Any bar or restaurant, especially disrespectful … Słownik Polskiego slangu
mordownia — knajpa … Słownik gwary warszawskiej
Tata Kazika — Infobox Album | Name = Tata Kazika Type = Album Artist = Kult Released = April 1993 Recorded = February–March 1993 Genre = Rock Length = 56:29 Label = S.P. Records Producer = Reviews = Last album = Your Eyes (1991) This album = Tata Kazika (1993) … Wikipedia
toczka — pot. Toczka w toczkę a) «z zachowaniem najdrobniejszych szczegółów, detali, identycznie, dokładnie; jota w jotę»: Wiem, to brzmi banalnie i patetycznie, ale jesteś całym moim życiem! – Jurek Szary dokładnie to samo mówił, toczka w toczkę. A potem … Słownik frazeologiczny
knajpiany — przym. od knajpa Knajpiana atmosfera. Knajpiane awantury … Słownik języka polskiego
knajpka — ż III, CMs. knajpkapce; lm D. knajpkapek zdr. od knajpa Wypić piwo w knajpce … Słownik języka polskiego
pijacki — pijackiccy 1. «dotyczący pijaka, należący do pijaka, charakterystyczny dla pijaka, wywołany przez pijaka» Pijacki upór, płacz. Pijackie wrzaski, orgie. Pijacka awantura. Pijacka wylewność. Pijacka czkawka. Pijacka melina, knajpa. 2. «złożony z… … Słownik języka polskiego
podrzędny — podrzędnyni, podrzędnyniejszy 1. «zajmujący w stosunku do innych mniej ważne miejsce, drugorzędną pozycję, mało znaczący, mierny, niepozorny; kiepski, lichy, marny» Podrzędny artysta, autor, pisarz. Podrzędna literatura. Podrzędne stanowisko,… … Słownik języka polskiego
spelunka — ż III, CMs. spelunkance; lm D. spelunkanek pot. «lokal, w którym się zwykle spotykają elementy przestępcze; obskurna knajpa» Podejrzana spelunka. ‹łac.› … Słownik języka polskiego