kocówa

ż IV, CMs. \kocówawie; lm D. \kocówaów

środ. «rodzaj kary wymierzanej zwykle przez grupę osób komuś, kto się tej grupie naraził, polegającej na biciu winowajcy zawiniętego w koc i nie widzącego bijących»

Dać, spuścić komuś kocówę.

Dostać kocówę.