kojarzyć

kojarzyć
ndk VIb, \kojarzyćrzę, \kojarzyćrzysz, \kojarzyćarz, \kojarzyćył, \kojarzyćrzony
1. «powodować połączenie, związek kogoś, czegoś; łączyć, zespalać, wiązać, jednoczyć»

Kojarzyć pary.

Kojarzyć kogoś w pary.

zootechn. Kojarzyć zwierzęta «łączyć samca z samicą w celu uzyskania od nich potomstwa»
2. «łączyć wrażenia, wyobrażenia, przedstawienia tak, że pojawienie się w świadomości jednych powoduje uświadamianie sobie innych; asocjować»

Kojarzyć fakty.

Kojarzyć sobie jakieś nazwisko ze znajomą osobą.

kojarzyć się
1. «łączyć się, wiązać się, powstawać przez łączenie się»

Wśród znajomych kojarzy się nowa para.

2. «o wrażeniach, przedstawieniach itp.: być kojarzonym»

Z widokiem morza kojarzyły mu się wspomnienia z młodości.

Nic mi się z tą nazwą nie kojarzy.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • kojarzyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, kojarzyćrzę, kojarzyćrzy, kojarzyćrzony {{/stl 8}}– skojarzyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powodować łączenie się ludzi, np. w pary, tworzyć… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • kojarzyć się – skojarzyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zbliżać się, wiązać się, dawać nową jakość przez łączenie się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Na obozie kojarzy się nowa para. Oni bardzo do siebie pasują, musimy ich skojarzyć. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • łączyć — ndk VIb, łączyćczę, łączyćczysz, łącz, łączyćczył, łączyćczony 1. «spajać, wiązać w całość» Kanał łączy morze z jeziorem. Łączyła ich przyjaźń. Łączyć przyjemne z pożytecznym. ◊ Nic nas z sobą nie łączy «jesteśmy dla siebie obcy, żadne sprawy,… …   Słownik języka polskiego

  • wiązać — ndk IX, wiążę, wiążesz, wiąż, wiązaćał, wiązaćany 1. «umocowywać (tkaninę, wstążkę itp.) tworząc węzeł, kokardę; łączyć końce (tkaniny, taśmy, sznura itp.), przeplatając je w węzeł, kokardę» Wiązać końce sznura. Wiązać zerwaną nić. Wiązać krawat …   Słownik języka polskiego

  • ярмо — ярем – то же (Пушкин), укр. ярмо, ярем, др. русск., ст. слав. ѩрьмъ ζυγόν (Супр.), болг. ярем, сербохорв. jарам, словен. jarǝm, чеш. jařmo, слвц. jarmo, польск. jarzmo, кашуб. jiřmø. Праслав., по видимому, *аrьmо; ср. польск. kojarzyc связывать …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • asocjować — ndk IV, asocjowaćjuję, asocjowaćjujesz, asocjowaćjuj, asocjowaćował, asocjowaćowany książk. «kojarzyć, łączyć» Asocjować pojęcia. asocjować się «być asocjowanym» ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

  • kojarzenie — ↨ kojarzenie się n I rzecz. od kojarzyć (się) …   Słownik języka polskiego

  • małżeństwo — n III, Ms. małżeństwowie; lm D. małżeństwoeństw 1. «związek prawny mężczyzny i kobiety mający na celu utworzenie rodziny» Małżeństwo z miłości, z rozsądku. Małżeństwo z człowiekiem kochanym, nie kochanym, bogatym, starszym itp. Kojarzyć… …   Słownik języka polskiego

  • mylić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, mylićlę, mylićli, mylićlony {{/stl 8}}– pomylić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} błędnie zestawiać, kojarzyć coś ze sobą, niewłaściwie przyporządkowywać coś do jakiejś kategorii; mieszać, plątać …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • skojarzyć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. kojarzyć (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”