- koleś
- m I, DB. \koleśesia; lm M. \koleśesie, DB. \koleśesiówgw. miejska «koleżka, kompan; kumpel»
Słownik języka polskiego . 2013.
koleś
Look at other dictionaries:
koleś — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. koleśesie, D. koleśesiów, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} kolega, koleżka, towarzysz zabaw i często pijaństwa, kompan, kumpel : {{/stl 7}}{{stl 10}}Grupa kolesiów. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Koles — One of the most famous of all surnames of Germanic origins, and recorded in some fifty spelling ranging from Klaus, Kloss and Koilas, to Kollatsch, Kulik and Clausen, this is a shortform or nickname. It derives from the ancient Greek name… … Surnames reference
koleś — 1) Kolega lub przyjaciel Eng. A colleague or friend 2) Jakikolwiek mężczyzna, zwłaszcza nieznajomy Eng. (A term of address to) Any man, especially unknown … Słownik Polskiego slangu
Pierre Flor-Henry — (March 1, 1934 ) is a Canadian psychiatrist, researcher, lecturer, and professor. His most important initial contribution was the demonstration in the study of epileptic psychosis, that schizophrenia relates to left and manic depressive states… … Wikipedia
College — Un college en West Yorkshire. College (léase [kóles], del idioma inglés) es el término utilizado para denominar a una institución educativa, pero su significado varía en los países de habla inglesa; del mismo modo que en francés la variedad de… … Wikipedia Español
Kolë Idromeno — Autorretrato del artista[1] Nombre de nacimiento … Wikipedia Español
Katariya — Angaben Waffenart: Wurfwaffe … Deutsch Wikipedia
caulescent — caulescent, ente [ kolesɑ̃, ɑ̃t ] adj. • 1783; du lat. caulis « tige » ♦ Bot. Pourvu d une tige apparente. Plante caulescente. ⊗ CONTR. Acaule. caulescent, ente [kolesɑ̃, ɑ̃t] adj. ÉTYM. 1783; du rad. du lat. caulis. → Caul . ❖ ♦ Bot. Qui est… … Encyclopédie Universelle
sléd — a m (ẹ̑) zool. majhna, ob bokih zelo stisnjena riba z globoko razcepljeno repno plavutjo, ki živi zlasti v severnih morjih, Clupea harengus: loviti slede; sardele in sledi ú stil. a m, mn. sledóvi (ẹ̑) 1. kar ostane zlasti na podlagi in kaže,… … Slovar slovenskega knjižnega jezika
stèk — stéka m (ȅ ẹ) glagolnik od steči ali stekati: stek vode v kanal / kraj ob steku rek / stek ljudi v mesto ● knjiž. nepričakovan stek dogodkov, okoliščin splet, sovpad ◊ avt. stek koles medsebojno približevanje sprednjega dela koles; jur. stek… … Slovar slovenskega knjižnega jezika
