- kolisty
- «mający kształt koła lub kształt zbliżony do koła; okrągły, półokrągły»
Kolisty klomb.
Koliste ruchy.
Słownik języka polskiego . 2013.
kolisty
Look at other dictionaries:
kolisty — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} zbliżony kształtem do koła; okrągły, półokrągły : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kolista baszta. Kolisty klomb. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
arena — ż IV, CMs. arenanie; lm D. arenaen 1. «koliste, centralne miejsce w cyrku, odgrodzone niską barierą od amfiteatralnej widowni, na którym odbywają się pokazy sztuki cyrkowej; także: obszerny, kolisty plac w odkrytym amfiteatrze, ogrodzony dwoma… … Słownik języka polskiego
krąg — m III, D. kręgu, N. kręgiem; lm M. kręgi 1. «linia kształtu kolistego; przedmiot mający kształt kolisty; przedmioty, osoby itp. ułożone, ustawione w kształt kolisty» Nakreślić, narysować krąg. Krąg kiełbasy. Krąg taneczny. Kręgi na wodzie. Lina… … Słownik języka polskiego
cirkarama — [wym. c irkarama] ż IV, CMs. cirkaramamie, blm «jedna z technik filmu panoramicznego oparta na jednoczesnej projekcji obrazu z jedenastu taśm filmowych na kolisty ekran otaczający widownię» ‹łac. + gr.› … Słownik języka polskiego
giąć — ndk Xc, gnę, gniesz, gnij, giął, gięła, gięli, gięty 1. «schylać, pochylać ku dołowi, kłonić ku ziemi; uginać» Wiatr gnie gałązki drzew. ◊ Giąć kark, grzbiet «ulegać komuś, zniżać się przed kimś» 2. «nadawać czemuś trwałą krzywiznę, nadawać… … Słownik języka polskiego
kolistość — ż V, DCMs. kolistośćści, blm rzecz. od kolisty Kolistość areny cyrku, sceny w teatrze. Kolistość rotundy … Słownik języka polskiego
lizak — m III, D. a, N. lizakkiem; lm M. i 1. «duży (często płaski, kolisty) cukierek osadzony na patyku» Dzieci lizały lizaki. 2. pot. żart. «rodzaj okrągłej tarczy osadzonej na trzonku, używanej przez służbę drogową (policję, kolejarzy itp.) do… … Słownik języka polskiego
meander — m IV, D. meanderdra, Ms. meanderdrze; lm M. meanderdry 1. geogr. «kolisty zakręt koryta rzecznego, charakterystyczny dla rzek o małym spadku; zakole» 2. szt. «ornament ciągły w formie linii załamującej się wielokrotnie w identyczny sposób (pod… … Słownik języka polskiego
okrężny — «leżący wokół czegoś, okrążający coś; poruszający się dookoła czegoś; kolisty» Okrężna ulica. Okrężny ruch krwi. Okrężna bieżnia. ◊ Droga okrężna «droga okólna, dłuższa trasa» … Słownik języka polskiego
pierścieniowy — 1. «mający kształt pierścienia, mający zamknięty obwód; okrągły» Otwór pierścieniowy. Uszczelki pierścieniowe. Rurociąg pierścieniowy. ∆ archeol. Wał, gród pierścieniowy «wał, gród budowany w kształcie pierścienia, tworzący zamkniętą całość,… … Słownik języka polskiego
