kolonia

ż I, DCMs. \kolonianii; lm D. \kolonianii (\kolonianij)

1. często w lm «zagraniczna posiadłość jakiegoś państwa, zwykle terytorium zamorskie, uzależnione od tego państwa, stanowiące teren jego ekspansji politycznej i eksploatacji gospodarczej»

2. «w starożytności: grecka, fenicka lub rzymska osada handlowa albo rolnicza, założona na obcym terenie, podporządkowana metropolii»

Fenickie kolonie Kartaginy.

3. «grupa ludzi tej samej narodowości, tego samego zawodu, grupa obywateli tego samego państwa, zamieszkałych na obcym terytorium, w obcym otoczeniu, środowisku»

Kolonia polska a. kolonia Polaków w Kanadzie.

Kolonia artystyczna w Paryżu.

4. «osiedle mieszkaniowe położone z dala od centrum miasta, osady»

Kolonia mieszkaniowa.

Kolonia nowych domków spółdzielczych.

5. «niewielka posiadłość ziemska; nowa osada lub gospodarstwo rolne na gruntach przydzielonych w wyniku uwłaszczenia, parcelacji, komasacji, migracji wewnętrznej itp.»

Kolonia rolna.

Mieszkać na kolonii.

6. «miejsce przymusowego pobytu, izolowane od społeczeństwa»

Kolonia karna.

Kolonia trędowatych.

7. «w lm: zorganizowany pobyt dzieci i młodzieży poza miejscem stałego zamieszkania, dla wypoczynku w czasie wakacji; w lp: grupa dzieci, młodzieży, przebywająca na takich wakacjach»

Kolonie letnie.

Kolonie szkolne.

Wysłać dziecko na kolonie.

Pojechać na kolonie.

Kolonia urządziła ognisko dla miejscowej ludności.

8. biol. «ścisłe i trwałe skupisko organizmów jednego gatunku lub okresowe i luźne skupisko zwierząt jednego albo wielu gatunków»

Kolonia koralowa.

Kolonie glonów, bakterii.

Kolonia kormoranów, mew.

Gąbki tworzą zwarte kolonie.

‹łac.›