- kolor
- m IV, D. -u, Ms. \kolororze; lm M. -y1. «postrzegana wzrokowo właściwość przedmiotu zależna od stopnia pochłaniania, rozpraszania lub przepuszczania promieni świetlnych; barwa»
Ciemny, jasny, mocny, żywy, intensywny, jaskrawy kolor.
Kolory kontrastowe, stonowane.
Kolory tęczy.
Gra, gama, zestawienie kolorów.
Suknia koloru niebieskiego a. w kolorze niebieskim.
Zmieniać, przybierać jakiś kolor.
Nabierać jakiegoś koloru.
Mienić się, grać różnymi kolorami.
Pomalować coś na jakiś kolor.
Program telewizyjny w kolorach (pot. w kolorze).
∆ Chłodne a. zimne kolory «kolory o szarym, niebieskim lub zielonym odcieniu»∆ Ciepłe kolory «kolory o żółtym, pomarańczowym lub czerwonym odcieniu»∆ Kolor ochronny «kolor zlewający się z tłem, nie odcinający się od otoczenia»∆ Kolory podstawowe a. zasadnicze «kolory: żółty, czerwony i niebieski»∆ Krzykliwe kolory «kolory bardzo intensywne, odcinające się od tła w sposób rażący»∆ Spokojne kolory «kolory niejaskrawe»◊ Widzieć, przedstawiać, malować itp. coś w jasnych, różowych, pięknych (a. w ciemnych, czarnych) kolorach «zapatrywać się na coś optymistycznie (a. pesymistycznie); przedstawiać coś z najlepszej (a. z najgorszej) strony»◊ pot. Coś (np. bluzka, suknia, krawat) pod kolor czegoś «o czymś (zwykle o jakiejś części ubrania) dobranym do czegoś pod względem koloru»□ Mówi jak ślepy o kolorach.2. «substancja barwiąca; barwnik, farba»Dać, nałożyć kolor (np. na obraz, na ścianę).
3. «każdy z czterech zespołów kart w talii, opatrzonych jednakowym znakiem i barwą (pik, trefl - czarne, karo, kier - czerwone)»Dokładać kartę do koloru.
4. tylko w lm, pot. «różowe zabarwienie policzków; rumieńce»Mieć, stracić kolory.
Dostać kolorów.
Komuś na twarz wystąpiły kolory.
5. zwykle w lm, pot. «barwna odzież, bielizna; barwne nici, tkaniny»Nosić jasne kolory.
Prać, prasować kolory.
Tkać, haftować różnymi kolorami.
‹łac.›
Słownik języka polskiego . 2013.