kolorek

kolorek
m III, D. \kolorekrka a. \kolorekrku, N. \kolorekrkiem; lm M. \kolorekrki
zdr. od kolor (zwykle w zn. 1 i 4)
a) w zn. 1:

Pokój dziecinny pomalowany na wesołe kolorki.

b) w zn. 4:

Żywe kolorki na policzkach.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • spokojniutki — spokojniutkitcy forma zdr. o odcieniu intensywnym od spokojny a) w zn. 1: Spokojniutki człowiek. Mówić spokojniutkim głosem. b) w zn. 2: Morze było spokojniutkie. c) w zn. 3: Spokojniutki kolorek …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”