kołowacieć

kołowacieć
I
ndk III, \kołowaciećeję, \kołowaciećejesz, \kołowaciećej, \kołowaciećciał, \kołowaciećeli
«o zwierzętach: dostawać kołowacizny»
przen. pot. «o ludziach: tracić orientację (zwykle na skutek jakiegoś zamętu, zamieszania, bałaganu)»

Człowiek kołowacieje w takim ścisku!

II
ndk III, \kołowaciećeje, \kołowaciećciał
1. «stawać się sztywnym, podobnym do kołu, kołka; drętwieć, sztywnieć»

Język komuś kołowacieje.

2. rzad. «o roślinach zwijających się zwykle w główki: rosnąć w kół; głąbieć»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • kołowacieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIa, kołowaciećeję, kołowaciećeje, kołowaciećciał, kołowaciećcieli {{/stl 8}}– skołowacieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o zwierzętach: zapadać na… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • kołowacieć — Język komuś kołowacieje zob. język 3 …   Słownik frazeologiczny

  • kołowacieć — Tracić rozum; zwariować lub dostać obsesji Eng. To lose mental fitness; to become insane or eccentric 2) Tracić orientację; gubić się; popadać w konfuzję Eng. To become bewildered, disoriented, or confused …   Słownik Polskiego slangu

  • kołowacenie — n I rzecz. od I, II kołowacieć …   Słownik języka polskiego

  • skołowacieć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}kołowacieć {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”