- kombinatoryka
- ż III, CMs. \kombinatorykayce, blmmat. «elementarny dział teorii mnogości, którego przedmiotem jest badanie różnych możliwych zestawień i ugrupowań, które można tworzyć z elementów pewnego zbioru skończonego, np. zbioru liczb, liter, przedmiotów»‹niem.›
Słownik języka polskiego . 2013.