komunikowanie

komunikowanie
↨ komunikowanie się
n I
rzecz. od komunikować (się).

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • klauzura — ż IV, CMs. klauzuraurze; lm D. klauzuraur 1. «ogół przepisów ograniczających komunikowanie się zakonników z osobami z zewnątrz» 2. «część klasztoru zamknięta dla osób obcych» ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

  • pragmatyka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. pragmatykayce, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}jęz. {{/stl 8}}{{stl 7}} jedna z trzech gałęzi semiotyki, badająca stosunki między znakami językowymi a ich użytkownikami;… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”