- konduita
- ż IV, CMs. \konduitaicie, blmprzestarz. «zachowanie, prowadzenie się»
Osoba podejrzanej konduity.
‹fr.›
Słownik języka polskiego . 2013.
konduita
Look at other dictionaries:
konduita — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. konduitaicie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} zachowanie się, prowadzenie się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zła, podejrzana konduita. Kobieta dwuznacznej konduity. <fr.> {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
konduita — konduíta ž DEFINICIJA 1. zast. popis u koji su se u starim školama unosile bilješke o vladanju učenika 2. pren. uvjet za uspjeh; prednost ETIMOLOGIJA njem. Konduitenliste fr. conduite … Hrvatski jezični portal
conduită — CONDUÍTĂ, conduite, s.f. 1. Fel de a se purta, comportare; manieră. 2. Comportament. – Din fr. conduite. Trimis de LauraGellner, 31.12.2006. Sursa: DEX 98 CONDUÍTĂ s. 1. comportament, comportare, purtare, (rar) purtat, (pop.) port, purtătură,… … Dicționar Român
konduitirati — konduitírati (koga) dv. <prez. konduìtīrām, pril. sad. ajūći, pril. pr. āvši, gl. im. ānje> DEFINICIJA knjiš. dati/davati komu ocjenu; ocijeniti/ocjenjivati ETIMOLOGIJA vidi konduita … Hrvatski jezični portal
conduite — nf. (action de conduire, manière d agir, gros tuyau, gaine ; façon de se conduire) : KONDUITA (Albanais.001, Saxel.002). E. : Ménage. A1) conduite, manière d agir : VYÀ nf. (001,002). A2) conduite scandaleuse : vyà de shin <vie de chien>… … Dictionnaire Français-Savoyard
