- konferansjer
- m IV, DB. -a, Ms. \konferansjererze; lm M. \konferansjererzy, DB. -ów«osoba prowadząca konferansjerk껋fr.›
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
konferansjer — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. konferansjererze; lm M. konferansjererzy {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba prowadząca imprezę artystyczną, zapowiadająca program i wykonawców imprezy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Być dobrym konferansjerem. Dowcipny, popularny … Langenscheidt Polski wyjaśnień
konferansjerski — przym. od konferansjer Talent konferansjerski … Słownik języka polskiego
prezenter — m IV, DB. a, Ms. prezentererze; lm M. prezentererzy, DB. ów 1. «konferansjer w telewizji, teatrze itp. przedstawiający widzom mającą wystąpić osobę (np. aktora), grupę osób (np. zespół muzyczny)» Prezenter telewizyjny, radiowy, estradowy.… … Słownik języka polskiego
zapowiadacz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y ( ów) pot. «ten, kto zapowiada coś, zwłaszcza ten, kto zapowiada program radiowy, estradowy itp.; konferansjer, spiker, prezenter» … Słownik języka polskiego
polot — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. polotocie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} swoboda, lekkość, inwencja w sposobie myślenia, przedstawiania czegoś, mówienia; inwencja twórcza : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przemawiać bez polotu. Napisać coś z polotem.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień