Słownik języka polskiego . 2013.
konformizm — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. konformizmzmie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} postawa polegająca na ścisłym podporządkowaniu się wzorom, poglądom i normom narzuconym przez grupę społeczną, do której należy dana jednostka; typowe dla takiej… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
konformizm — is., top. b., Fr. conformisme Uymacılık … Çağatay Osmanlı Sözlük
КОНФОРМИЗМ — (от лат. conformis подобный, сообразный) англ. conformism; нем. Konformizm. 1. Приспособленчество, некритическое принятие существующего порядка вещей, норм, ценностей, привычек, мнений и т. д., отсутствие собственной позиции. 2. Учение… … Энциклопедия социологии
uymacılık — is., ğı, top. b. Yürürlükteki kurum, ölçüt veya şartlara, kesin olmayan katı kalıplara, eleştirici bir değerlendirme yapmaksızın uyma, konformizm … Çağatay Osmanlı Sözlük
oportunizm — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. oportunizmzmie; blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} postawa cechująca się brakiem stałych zasad i łatwością zmiany wyznawanych poglądów dla osiągnięcia osobistych… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
