kongruencja

kongruencja
ż I, DCMs. \kongruencjacji; lm D. \kongruencjacji (\kongruencjacyj)
1. «zgodność, odpowiedniość; przystawanie»
∆ mat. Kongruencja figur geometrycznych «przystawanie figur geometrycznych»
∆ Kongruencja liczb «podzielność różnicy liczb przez liczbę całkowitą»
2. jęz. «w związku syntaktycznym - zgodność członu podrzędnego z członem nadrzędnym pod względem osoby i liczby»
‹łac.›

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • kongruencja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zgodność, odpowiedniość; przystanie {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 8}}jęz. {{/stl 8}}{{stl 7}} w związku… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • składnia — ż I, DCMs. składniani; lm D. składniani 1. jęz. «nauka o budowie wypowiedzeń, ich elementach składowych, o środkach i sposobach służących do ich wyodrębniania lub łączenia, powodujących układanie się ich w całość gramatyczno komunikatywną;… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”