- konkubina
- ż IV, CMs. \konkubinanie; lm D. \konkubinain«kobieta żyjąca w nieślubnym związku z mężczyzną; kochanka»‹łac.›
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
konkubina — konkubína ž DEFINICIJA pov. ljubavnica čovjeka iz aristokratskih visokih krugova ili vladara; priležnica ETIMOLOGIJA njem. Konkubine ← lat. concubinatus ≃ concumbere: ležati zajedno … Hrvatski jezični portal
konkubina — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. konkubinanie {{/stl 8}}{{stl 7}} kobieta, która żyje z mężczyzną w związku niezalegalizowanym prawnie, pozamałżeńskim <łac.> {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
konkubína — e ž (ȋ) knjiž. priležnica … Slovar slovenskega knjižnega jezika
konkubinat — konkubìnāt m <G konkubináta> DEFINICIJA zakonski neformaliziran bračni oblik života dviju osoba različitih spolova; priležništvo, suložništvo, divlji brak ETIMOLOGIJA vidi konkubina … Hrvatski jezični portal