- adoracja
- ż I, DCMs. \adoracjacji; lm D. \adoracjacji (\adoracjacyj)1. książk. «uwielbienie, podziw, zachwyt, przejawy czci»
Godny adoracji.
Być przedmiotem adoracji.
◊ iron. Towarzystwo wzajemnej adoracji «grono osób wzajemnie się chwalących, popierających»2. rel. «oddawanie czci Bogu lub przedmiotom kultu religijnego, zwykle w pewien określony sposób»‹łac.›
Słownik języka polskiego . 2013.