Słownik języka polskiego . 2013.
konsonans — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. konsonanssie; lm M. e {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rym niedokładny, oparty tylko na współbrzmieniu spółgłosek, np. {{/stl 7}}{{stl 8}}gong gang {{/stl 8}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
konsonans — kon|so|nans sb., en, er, erne (samklang) … Dansk ordbog
konsonans — s ( en, er) MUSIK samljud, samklang … Clue 9 Svensk Ordbok
konsonans — is. <fr.> Musiqidə səs uyğunluğu, ahəng … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
Aaron Alexander — Photographer + New Media Artist, Aaron Alexander is lead instructor in the areas of Design | New Media and Photography at Florida School of the Arts where he has taught since 2003. He earned a B.F.A. in photography from Savannah College of Art… … Wikipedia
konsonansowy — przym. od konsonans … Słownik języka polskiego
konsonować — ndk IV, konsonowaćnuje muz. «o dźwiękach: tworzyć konsonans; współbrzmieć» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
