- konszachty
- blp, D. \konszachtytów«tajemne układy z kimś; knowania, spiski; nieuczciwe interesy, szachrajstwo»
Mieć z kimś konszachty.
Prowadzić z kimś konszachty.
‹z niem.›
Słownik języka polskiego . 2013.
Mieć z kimś konszachty.
Prowadzić z kimś konszachty.
Słownik języka polskiego . 2013.
konszachty — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, D. konszachtytów {{/stl 8}}{{stl 7}} nieuczciwe, potajemne układy; zmowa, knowania mające na celu załatwienie własnych interesów : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wchodzić, wdawać się w konszachty z kimś. <niem.>… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
konszachty — Znajomości, wpływowe powiązania, koneksje, zwłaszcza tajne Eng. Powerful contacts; influenial connections, especially secret … Słownik Polskiego slangu
konszachtować — ndk IV, konszachtowaćtuję, tujesz, konszachtowaćtuj, konszachtowaćował «prowadzić z kimś konszachty, uprawiać konszachty» … Słownik języka polskiego
konszachciki — blp, D. konszachcikików zdr. od konszachty … Słownik języka polskiego
szeptać — ndk IX, szeptaćpczę (szeptaćpcę), szeptaćpczesz (szeptaćpcesz), szeptaćał, szeptaćany szepnąć dk Va, szeptaćnę, szeptaćniesz, szeptaćnij, szeptaćnęła, szeptaćnęli, szeptaćnięty, szeptaćnąwszy 1. «mówić, rozmawiać szeptem, głosem przyciszonym»… … Słownik języka polskiego
wejść — dk, wejdę, wejdziesz, wejdź, wszedł, weszła, weszli, wszedłszy wchodzić ndk VIa, wejśćdzę, wejśćdzisz, wchodź, wejśćdził 1. «idąc, posuwając się naprzód, dostać się dokądś, do wnętrza czegoś, znaleźć się gdzieś, przekroczyć jakieś granice,… … Słownik języka polskiego