Słownik języka polskiego . 2013.
kontrofensywa — {{/stl 13}}{{stl 7}}[wym. kontr ofensywa] {{/stl 7}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. kontrofensywawie {{/stl 8}}{{stl 7}} ofensywa, natarcie podejmowane w czasie działań obronnych, mające na celu przeciwdziałanie ofensywie nieprzyjaciela i osłabienie jego … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kontrnatarcie — n I; lm D. kontrnatarciearć → kontrofensywa … Słownik języka polskiego
przeciwnatarcie — n I; lm D. przeciwnatarciearć wojsk. «natarcie, do którego przechodzi się z bitwy obronnej w celu ostatecznego rozbicia nieprzyjaciela i opanowania określonych obiektów o dużym znaczeniu strategicznym; kontrofensywa, kontratak» Armia ruszyła do… … Słownik języka polskiego
kontrnatarcie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. kontrnatarciearć, {{/stl 8}}{{stl 7}}to samo co kontrofensywa, przeciwnatarcie. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przeciwnatarcie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. przeciwnatarciearć {{/stl 8}}{{stl 7}} natarcie, które jest odpowiedzią na natarcie wroga, przeciwdziałające wcześniej rozpoczętemu natarciu nieprzyjaciela; kontrofensywa, kontratak : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
