kontrować

kontrować
ndk IV, \kontrowaćruję, \kontrowaćrujesz, \kontrowaćruj, \kontrowaćował, \kontrowaćowany
1. karc. «w brydżu: zobowiązać się do niedopuszczenia licytującego przeciwnika do wygranej»
2. sport. «w boksie: zadawać kontry, odpowiadać ciosami na ciosy przeciwnika, powstrzymać ciosem atak przeciwnika»
3. przestarz. «być kontra czyli być przeciw czemuś lub komuś; przeczyć, oponować, sprzeciwiać się»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • kontrować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, kontrowaćruję, kontrowaćruje, kontrowaćany {{/stl 8}}– skontrować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w grze w karty: zobowiązywać się do niedopuszczenia… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • kontrowanie — n I rzecz. od kontrować …   Słownik języka polskiego

  • skontrować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}kontrować {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”