korelacja

korelacja
ż I, DCMs. \korelacjacji; lm D. \korelacjacji (\korelacjacyj)
1. «wzajemne powiązanie, współzależność»

Korelacja spółgłosek.

2. biol. «współzależność niektórych cech budowy lub funkcji organizmu u gatunków roślinnych i zwierzęcych»
3. mat. «w rachunku prawdopodobieństwa i w statystyce matematycznej: związek między zmiennymi przypadkowymi; scharakteryzowana ilościowo tendencja do tego, aby przyrostowi jednej cechy zmiennej towarzyszył przyrost lub ubytek drugiej»
śrdwłc.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • korelacja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. korelacjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} współzależność, współzmienność, wzajemne powiązanie przedmiotów, zdarzeń, pojęć, zjawisk : {{/stl 7}}{{stl 10}}Korelacja teorii z… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • korelatywny — «związany z korelacją, odnoszący się do korelacji; współzależny, odpowiadający» Twardość i miękkość p w formach stopa: stopie są względem siebie korelatywne. ‹n. łac.› …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”