korepetycja

korepetycja
ż I, DCMs. \korepetycjacji; lm D. \korepetycjacji (\korepetycjacyj)
1. «prywatna lekcja stanowiąca pomoc w nauce, polegająca na przygotowywaniu z uczniem zadanych lekcji»

Udzielać korepetycji.

Dawać korepetycje.

Brać korepetycje.

2. «przygotowywanie śpiewaków, chórzystów lub baletu do występów scenicznych»
‹z łac.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • korepetycja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. korepetycjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} prywatna lekcja będąca uzupełnieniem nauki pobieranej w szkole, mająca na celu usunięcie zaległości w kształceniu lub stanowiąca …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • korepetycyjny — przym. od korepetycja Komplety korepetycyjne. Korepetycyjny system nauczania …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”