koroniec

koroniec
m II, DB. \koroniecońca; lm M. \koroniecońce, D. \koroniecońców
zool. «Goura, gołąb z rzędu o tej samej nazwie występujący w trzech gatunkach największych z tego rzędu; długość 80 cm, budowa krępa, na głowie wielki, wachlarzowaty czub z piór, upierzenie matowo-niebieskie z purpurowym nalotem na piersi; zamieszkuje Nową Gwineę i sąsiednie wyspy; obecnie jest pod ochroną»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”