- koroniec
- m II, DB. \koroniecońca; lm M. \koroniecońce, D. \koroniecońcówzool. «Goura, gołąb z rzędu o tej samej nazwie występujący w trzech gatunkach największych z tego rzędu; długość 80 cm, budowa krępa, na głowie wielki, wachlarzowaty czub z piór, upierzenie matowo-niebieskie z purpurowym nalotem na piersi; zamieszkuje Nową Gwineę i sąsiednie wyspy; obecnie jest pod ochroną»
Słownik języka polskiego . 2013.