koszula — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa {{/stl 8}}{{stl 7}} część ubioru okrywająca ramiona i tułów, najczęściej wykonana z cienkiego materiału i noszona bezpośrednio na ciele : {{/stl 7}}{{stl 10}}Koszula bawełniana, flanelowa. Koszula z krótkimi rękawami … Langenscheidt Polski wyjaśnień
koszula — 1. Oddać ostatnią koszulę «oddać resztę pieniędzy, majątku, oddać wszystko»: Tak jak wiedziałam, że Zosia by oddała mi w razie potrzeby swoją ostatnią koszulę, tak samo wiedziałam, że Zachariasz nigdy, ale to przenigdy by mnie nie okłamał. B.… … Słownik frazeologiczny
koszula nocna — {{/stl 13}}{{stl 7}} rodzaj stroju używanego do spania, zwykle długiego i luźnego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Koszula nocna bez rękawów. Jedwabna koszula nocna wykończona koronką. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
jeden — I. 1. Za jednym zachodem «przy okazji załatwienia jakiejś innej sprawy, jednocześnie z czymś»: – Chciałbym napisać grubą książkę, więc musiałbym po Węgrzech podróżować ze trzy miesiące. (...) Przelot Air India do Pragi byłby najprostszy. Jeżeli… … Słownik frazeologiczny
frakowy — przym. od frak Garnitur, strój frakowy. Ubranie frakowe. ∆ Koszula, kamizelka frakowa «koszula, kamizelka o specjalnym fasonie, zwykle białe, noszone tylko do fraka» … Słownik języka polskiego
giezło — n III, Ms. gieźle; lm D. giezł a. giezłozeł daw. «luźna koszula kobieca z cienkiego płótna, często zdobiona haftem, noszona w okresie średniowiecza i renesansu, także koszula śmiertelna lub prześcieradło okrywające nieboszczyka» … Słownik języka polskiego
nonajron — I ndm «nie wymagający prasowania» Tkanina nonajron. Nosić koszule, bluzki nonajron. ‹ang.› II m IV, D. u, Ms. nonajronnie; lm M. y 1. zwykle blm, pot. «tkanina nie wymagająca prasowania» Biały nonajron. Koszula, bluzka z nonajronu … Słownik języka polskiego
śmiertelny — śmiertelnyni 1. «odnoszący się do śmierci, towarzyszący śmierci» Śmiertelny pot. Śmiertelne łoże. Śmiertelne drgawki. ∆ Śmiertelna koszula «koszula wkładana dawniej na skazańców przed wykonaniem wyroku śmierci» 2. «powodujący, przynoszący śmierć … Słownik języka polskiego
wypuścić — dk VIa, wypuścićpuszczę, wypuścićcisz, wypuścićpuść, wypuścićcił, wypuścićpuszczony wypuszczać ndk I, wypuścićam, wypuścićasz, wypuścićają, wypuścićaj, wypuścićał, wypuścićany 1. «przestać trzymać coś (zwykle w ręce, w rękach) zwalniając uchwyt;… … Słownik języka polskiego
кошуля — крытый сукном и отороченный мехом овчинный тулуп , ярослав., владим., арханг. (Подв.); женская рубаха с широкими рукавами, расшитая по подолу , курск. (Даль). У Подв. также кошля; укр., блр. кошуля рубаха , цслав. кошуля, болг. кошуля, сербохорв … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
