wypuścić

wypuścić
dk VIa, \wypuścićpuszczę, \wypuścićcisz, \wypuścićpuść, \wypuścićcił, \wypuścićpuszczony - wypuszczać ndk I, \wypuścićam, \wypuścićasz, \wypuścićają, \wypuścićaj, \wypuścićał, \wypuścićany
1. «przestać trzymać coś (zwykle w ręce, w rękach) zwalniając uchwyt; puścić, upuścić coś»

Wypuścić z rąk książkę, talerz.

Wypuścić z ust fajkę.

∆ Wypuszczona koszula, bluzka «koszula, bluzka opadająca luźno na spódnicę, na spodnie»
◊ Nie wypuścić kogoś z rąk «nie pozwolić komuś działać samodzielnie, nie zwolnić spod czyjejś kurateli, spod czyjegoś wpływu»
◊ Wypuścić z rąk np. jakąś okazję, jakiś dobry interes «nie wykorzystać np. jakiejś okazji, jakiegoś dobrego interesu»
◊ Wypuścić coś w dzierżawę «oddać coś w dzierżawę, wydzierżawić coś»
2. «pozwolić komuś, czemuś odejść, uwolnić kogoś, coś; umożliwić wyjście, wydostanie się skądś»

Wypuścić kogoś z więzienia.

Wypuścić konie na łąkę.

Wypuścić ptaka na wolność.

3. «sprawić, żeby coś wyleciało, ulotniło się, wypłynęło itp.; nadać bieg, puścić w ruch; wyrzucić w powietrze»

Wypuścić powietrze z balonika.

Wypuścić wodę z wanny.

Wypuścić strzałę z łuku.

Wypuścić pierze z poduszki.

pot. Słuchać jednym uchem, a drugim wypuszczać «słuchać nieuważnie, nie starając się zapamiętać»
4. «wprowadzić na rynek, do sprzedaży, do użytku publicznego; puścić w obieg, w kurs»

Wypuścić nową serię znaczków pocztowych, nowe banknoty.

Wypuścić na rynek nowy model samochodu.

5. «o roślinach: wydać z siebie (pędy, liście, pąki)»

Drzewa wypuściły pąki.

Krzew wypuścił świeże, wiosenne pędy.

wypuścić się - wypuszczać się
1. pot. «wyruszyć dokądś»

Wypuścić się w podróż.

Wypuścić się łodzią na morze.

2. pot. «wybiec, gwałtownie wyskoczyć skądś, ruszyć w pogoń»

Wypuścić się za złodziejem.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • wypuścić — Nie wypuścić czegoś z rąk «nie pozwolić na przejęcie czegoś przez kogoś, nie dopuścić do straty czegoś atrakcyjnego»: Młody prawnik (...) sam formalnie usunął się z Komitetu, nie zamierzał jednak wypuścić z rąk steru spraw organizacji. B.… …   Słownik frazeologiczny

  • wypuszczać się – wypuścić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wyprawiać się, wyruszać dokądś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wypuścić się łódką na środek jeziora. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot., częściej dk… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wypuszczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wypuszczaćam, wypuszczaća, wypuszczaćają, wypuszczaćany {{/stl 8}}– wypuścić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wypuszczaćpuszczę, wypuszczaćci, wypuszczaćpuść, wypuszczaćpuszczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… …   Słownik frazeologiczny

  • wypuszczać — Nie wypuścić czegoś z rąk «nie pozwolić na przejęcie czegoś przez kogoś, nie dopuścić do straty czegoś atrakcyjnego»: Młody prawnik (...) sam formalnie usunął się z Komitetu, nie zamierzał jednak wypuścić z rąk steru spraw organizacji. B.… …   Słownik frazeologiczny

  • wolność — ż V, DCMs. wolnośćści; lm MD. wolnośćści 1. blm «niezależność, niezawisłość jednego państwa od innych państw w sprawach wewnętrznych i stosunkach zewnętrznych; niepodległość, suwerenność» Wolność ojczyzny, kraju. Walczyć o wolność kraju. Bronić,… …   Słownik języka polskiego

  • rad — nierad «wbrew własnej woli, będąc w sytuacji przymusowej, z konieczności; chcąc nie chcąc»: (...) naczelnik nie chciał jeszcze wypuścić z wioski podróżników, zanim nie wypalą z nim fajki w Domu Duchów. Smuga rad nierad musiał na to przystać. A.… …   Słownik frazeologiczny

  • wolność — Dać, darować komuś wolność; obdarzyć kogoś wolnością «wypuścić jeńca, więźnia na wolność»: – Zwyciężony królu – powiedział Maciuś – wiem, co to niewola. Daruję ci wolność. Jesteś pobity, więc proszę cię, żebyś resztę swojego wojska zabrał z… …   Słownik frazeologiczny

  • akcja — ż I, DCMs. akcjacji; lm D. akcjacji (akcjacyj) 1. «zorganizowane działanie zmierzające do osiągnięcia jakiegoś celu» Planowa akcja. Akcja masowa, społeczna. Akcja propagandowa, wyborcza. Akcja żniwna. Akcja wzajemnej pomocy, ochrony zdrowia.… …   Słownik języka polskiego

  • arenda — ż IV, CMs. arendandzie; lm D. arendaend 1. przestarz. «najem, dzierżawa (np. majątku, karczmy)» ◊ Wypuścić w arendę «wydzierżawić komuś» 2. przestarz. «opłata za dzierżawę czegoś; czynsz dzierżawny» 3. daw. «karczma, szynk» ‹ze śrdwłc.› …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”